Κάτι από Αίσωπο, Ἁλιεὺς ὕδωρ τύπτων

Κάποιος ψάρευε σε ένα ποτάμι· η μέθοδος ψαρέματος σε ποτάμι ήταν απο πανάρχαια χρόνια αυτός: έστησε ένα δίχτυ απο τη μιά όχθη του ποταμού μέχρι την άλλη, ωστε να μήν έχουν τα ψάρια διέξοδο, κ απο μιά μεριά χτυπούσε το νερό με μιά πέτρα: είχε την πέτρα δεμένη με ένα
λινό σχοινί κ έτσι όταν την έρριχνε στο νερό την ξανατραβούσε για να την ξαναρίξει, κ έτσι χτυπούσε επανειλημμένα το νερό για να τρομάζουν τα ψάρια κ να ορμούν να πέφτουν στο στημένο δίχτυ. Οι άνθρωποι που έμεναν κοντά σε εκείνο το μέρος του παραπονέθηκαν οτι χαλνάει το ποτάμι κ θολώνει το νερό απο το οποίο πίνουν. Ο ψαράς απάντησε: "μά, έτσι βγάζω το ψωμί μου! άν δέν ταράζω με αυτόν τον τρόπο τον ποταμό, θα πεινάσω!".

Αυτή είναι η δουλειά των δημαγωγών: το δικό τους το ψωμί είναι να παγιδεύουν το λαό ταράζοντας τα ήρεμα νερά της κοινωνίας κ απλώνοντας ένα δίχτυ που πιάνει όλο το εύρος του πολιτικού φάσματος, να μή μπορεί κανένας να ξεφύγει: αυτή είναι η έννοια του διχτυού απο τη μία όχθη μέχρι την άλλη.



Ἁλιεὺς ἔν τινι ποταμῷ ἡλίευε. Καὶ δὴ κατατείνας τὰ δίκτυα, ὡς ἐμπεριέλαβεν ἑκατέρωθεν τὸ ῥεῦμα, προσδήσας κάλῳ λινῷ λίθον, ἔτυπτε τὸ ὕδωρ, ὅπως οἱ ἰχθύες φεύγοντες ἀπροφυλάκτως τοῖς βρόχοις ἐμπέσωσι. Τῶν δὲ περὶ τὸν τόπον οἰκούντων τις θεασάμενος αὐτὸν τοῦτο ποιοῦντα, ἐμέμφετο ἐπὶ τῷ τὸν ποταμὸν θολοῦν καὶ μὴ ἐᾶν αὐτοὺς διαυγὲς ὕδωρ πίνειν. Ὁ δὲ ἀπεκρίνατο· "Ἀλλ' ἐὰν μὴ οὕτως ὁ ποταμὸς ταράσσηται, ἐμὲ δεήσει λιμώττοντα ἀποθανεῖν."

Οὕτω καὶ τῶν πόλεων οἱ δημαγωγοὶ τότε μάλιστα ἐνεργάζονται, ὅταν τὰς πατρίδας εἰς στάσεις περιαγάγωσιν.