Σελίδες

Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010

Ανδρέας Δημητρίου: «Μπορεί να υπάρξει λύση στο Κυπριακό»

Με εμφανή ικανοποίηση για την πρόοδο της κυπριακής ομογένειας της Αυστραλίας, ο Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού της Κυπριακής Δημοκρατίας, Δρ. Ανδρέας Δημητρίου μετά της συζύγου του κας Ιουλίας Τσακαλέα και συνοδευόμενος από την αναπληρώτρια Ύπατο Αρμοστή κα Χριστιάνα Τζίκα παρέστη το Σάββατο σε συνέντευξη προς τα ελληνόφωνα ΜΜΕ, μεταξύ των οποίων και το TGA News, την οποία διοργάνωσε η Κυπριακή Κοινότητα ΝΝΟ στο οίκημά της στο Σύδνεϋ.
 Μετά την επίσκεψη των κυπριακών κοινοτήτων στη Μελβούρνη και την Αδελαΐδα για τις εκδηλώσεις μνήμης της εισβολής των τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο, ο Δρ Δημητρίου βρίσκεται στο Σύδνεϋ, επισκεπτόμενος την Αυστραλία την οποία αποκαλεί «τρίτη χώρα του», δεδομένου ότι είχε περάσει εδώ αρκετό χρόνο σε μεταπτυχιακές σπουδές στη Σχολή Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του New South Wales (1978) και δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης.
Ενημερώνοντας τους εκπροσώπους των ΜΜΕ στο Σύδνεϋ για το Κυπριακό θέμα, ο Δρ Δημητρίου δήλωσε: Ο αγώνας είναι μεγάλος. Οι συνομιλίες εξελίσσονται, αλλά δεν είναι εύκολες και δεν είναι εύκολο να προβλέψει κανένας αν και πότε θα καταλήξουν. Είναι γνωστό ότι υπάρχει αλλαγή ηγεσίας στην Τουρκοκυπριακή κοινότητα. Αυτό έχει επιβραδύνει τα πράγματα πολύ, παρότι φαίνεται ότι η βάση των διαπραγματεύσεων, παρά την αλλαγή, διατηρείται, αλλά είμαστε σε δύσκολη φάση και ακόμα δεν ξέρουμε καλά πώς θα εξελιχθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων -και όχι στις δημόσιες δηλώσεις- η αντίδραση της Τουρκικής και Τ/Κ πλευράς στις προτάσεις που έκανε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πρόσφατα, που είναι τρεις, δηλαδή η διασύνδεση των τριών πτυχών του Κυπριακού, περιουσιακού, εδαφικού, θεμάτων ασφαλείας, η επιστροφή της πόλης της Αμμοχώστου και το άνοιγμά της στους κατοίκους με ταυτόχρονη συμβολή της ελληνικής πλευράς στη συντήρηση της παλιάς πόλης της Αμμοχώστου ως μέρος της συνολικής ελληνικής κυπριακής κληρονομιάς, το άνοιγμα του λιμανιού της Αμμοχώστου υπό την εποπτεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης με ταυτόχρονο άνοιγμα κάποιων από τα παγωμένα κεφάλαια στη διαπραγμάτευση στην ΕΕ  για την ένταξη της Τουρκίας και δεχόμαστε (να γίνει) μια διεθνής συνάντηση που να αφορά κυρίως τις διεθνείς πτυχές του Κυπριακού, δηλαδή τις εγγυήσεις, την παρουσία ξένων στρατευμάτων, την παρουσία ξένων εποίκων στην Κύπρο.
Σε αυτά δεν μπορεί κανείς να προβλέψει πού θα καταλήξουμε. Ο Πρόεδρος εξακολουθεί να λέει ότι η διαπραγμάτευση πρέπει να είναι κυπριακή διότι διαφορετικά δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή, αλλά από την άλλη πλευρά ξέρουμε ότι η διαπραγμάτευση δεν μπορεί να διαρκέσει επ΄ άπειρον διότι η διαιώνιση μπορεί να έχει πολύ δυσάρεστα αποτελέσματα, όπως, κάποιο είδος αναγνώρισης ή νομιμοποίησης των τετελεσμένων που μπορεί να σημαίνει ότι στην πραγματικότητα βαδίζουμε ολοταχώς προς μια αποδεκτή διεθνώς διχοτομική κατάσταση που θα σημαίνει ένα αμιγές μόρφωμα, να το πω έτσι, τουρκικό ή Τ/κ στο βορρά και ένα συνεταιρικό  διακοινοτικό ή πολυκοινοτικό κράτος στο νότο.  Επομένως όχι μεν ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα του τύπου «έως το Δεκέμβριο να έχει δοθεί λύση», αλλά πρέπει να υπάρξει λύση και στα πλαίσια αυτά είναι που δουλεύει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με αναγνώριση ότι τα λάθη του παρελθόντος, αν επαναληφθούν αυτή τη φορά μπορεί να έχουν συνέπειες πολύ δραματικές με την έννοια της νομιμοποίησης των τετελεσμένων της κατοχής και ουσιαστικά το κλείσιμο του κυπριακού.  
 Σε ερώτηση αν η Τουρκία θα εκμεταλλευτεί την πρόσφατη γνωμοδότηση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για την μονομερή ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου, ο Δρ Δημητρίου είπε: «Το διεθνές κλίμα και η ευρωπαϊκή δυναμική δεν είναι υπέρ μας. Επομένως αυτές οι εξελίξεις δημιουργούν δυσκολίες σε μας σε ποικίλα επίπεδα και εξωθούν τα πράγματα στην κατεύθυνση των δυσκολιών στις οποίες αναφέρεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και προανέφερα, ότι δηλαδή δεν μπορεί να συνεχίζεται αυτή η κατάσταση διότι η συνέχισή της, δεδομένης της τάσης που υπάρχει και στην Ευρώπη σήμερα με μικρές κοινότητες να αποκτούν κάποιο είδος αυτόνομης ύπαρξης στα πλαίσια της ΕΕ, κάποια ώρα να το δούμε να συμβαίνει και εμείς. Επομένως μας συμφέρει σαν Ελληνισμό, σαν Ελληνοκυπριακή κοινότητα να πείσουμε ότι είμαστε σε θέση να κάνουμε να λειτουργήσει ένα πολυκοινοτικό, πολυεθνικό κράτος στην Κύπρο στα πλαίσια του οποίου δεν θα απειλείται κανένας, η ασφάλειά του, η ευημερία του, η καλή του διαβίωση και οφείλουμε εμείς ως ελληνοκυπριακή και η μεγαλύτερη κοινότητα, να πείσουμε ότι όχι μόνο είμαστε σε θέση να υπάρξουμε στα πλαίσια ενός σύνθετου κράτους, αλλά ότι θα παίξουμε και το ρόλο του βασικού φύλακα ενός τέτοιου κράτους, πράγμα που –κακά τα ψέματα και δεν πρέπει να φοβόμαστε να το λέμε- δεν το πολυκαταφέραμε στα προηγούμενα χρόνια. Ότι δηλαδή θα μπορούσαμε ως ελληνοκυπριακή κοινότητα να λειτουργήσουμε ως προστάτης της διατήρησης και της ανάπτυξης ενός πολυκοινοτικού κράτους στην Κύπρο με αποτέλεσμα το Κυπριακό μαζί με όλα τα άλλα προφανώς είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής σε μια άλλη χώρα, αλλά επίσης είναι και πρόβλημα εμπιστοσύνης με την έννοια ότι πολύ συχνά οι κοινότητες έχουν υπερβολικές αξιώσεις και οι Τ/κ έχουν υπερβολικές αξιώσεις, επικαλούμενοι λόγους ασφάλειας.   
Αναφερόμενος στο έργο που έχει επιτελέσει ως σήμερα ο Ειδικός Σύμβουλος του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ στην Κύπρο και πρώην Υπουργός Εξωτερικών της Αυστραλίας κ. Αλεξάντερ Ντάουνερ, ο Δρ Δημητρίου είπε ότι δεν πρέπει να αποδίδεται πολύ μεγάλος ρόλος στον κάθε εκπρόσωπο των Ηνωμένων Εθνών, ως προς την έκβαση των συνομιλιών. Επομένως, παρότι ο Ντάουνερ είναι μια σημαντική πολιτική προσωπικότητα στην Αυστραλία σε μια περίοδο που η Αυστραλία έχει μια σημαντική διεθνή παρουσία, δεν σημαίνει ότι ως εκπρόσωπος των ΗΕ μπορεί να καθορίσει την πορεία των συνομιλιών. Είναι ένας διεθνής εκπρόσωπος των ΗΕ που προσπαθεί να κάνει αυτό που κατά την κρίση του συμβάλλει στο να αποδεχτούν οι κοινότητες το πλαίσιο των συνομιλιών και να έχουν μια διαδικασία αμοιβαίως αποδεκτών ιδεών. Πάντως τονίζω ότι δεν πρέπει να θεωρούμε ότι τον κυρίαρχο ρόλο τον έχει ο όποιος εκπρόσωπος των ΗΕ. Μπορεί να συμβάλλει στη γνώμη που έχει ο Γενικός Γραμματέας και σε κείνα που ο ΓΓ θα πει στη ΓΣ των ΗΕ και στο Συμβούλιο Ασφαλείας, αλλά από κει και πέρα τον κύριο ρόλο τον έχουν οι δύο ηγέτες, δεν υπάρχει αμφιβολία και βέβαια οι δύο μητρικές χώρες, Ελλάδα και η Τουρκία που βρίσκονται πίσω από τις δύο κοινότητες. Και βέβαια η Αγγλία και η Αμερική, μαζί. Η Ε.Ε. επιχειρεί να παίξει ένα ρόλο και θα μπορούσε να ήταν ισχυρότερος ο ρόλος της, αλλά αυτή βρίσκεται σε μια περίεργη περίοδο. Αφενός διευρύνθηκε πρόσφατα με 17+ χώρες συμπεριλαμβάνει και την Κύπρο και τελευταία με πολλές χώρες που ακόμα έχουν μεγάλο πρόβλημα προσαρμογής της οικονομίας τους της κοινωνίας τους, των συστημάτων τους γενικά,  επομένως όλοι αυτοί οι κλυδωνισμοί και η οικονομική κρίση σημαίνει ότι η διεύρυνση ήταν μεγάλη. Όπως ξέρετε η επίλυση του Κυπριακού ήταν μέρος, τουλάχιστον στην προ του δημοψηφίσματος περίοδο, ενός πακέτου που υποτίθεται ότι θα έφερνε ειρήνη σε δύο βασικά συστατικά κράτη της περιοχής, την Ελλάδα και την Τουρκία. Επομένως το Κυπριακό για την ΕΕ είναι ένα πρόβλημα το οποίο προστίθεται στα πολλά άλλα προβλήματα που έχει, της ενοποίησής της, της αφομοίωσης των χωρών που έχει, της στρατηγικής επέκτασης που έχει και περιλαμβάνει πολύ σημαντικές χώρες από πολιτική άποψη όπως είναι η Τουρκία. Επομένως είναι ένας παράγοντας που θα γίνεται όλο και σημαντικότερος και αυτόν το παράγοντα θα πρέπει να αξιοποιήσουμε εμείς πολύ περισσότερο από ότι τον αξιοποιούμε και πιστεύω ότι για να τον αξιοποιήσουμε, καθώς είμαστε μέλος της ΕΕ θα πρέπει να αποκτήσουμε πολύ πιο ενεργητική παρουσία στα θέματα που αφορούν την ΕΕ, την οργάνωσή της την οικονομία της την παιδεία, την  τεχνολογία την έρευνα, εκεί δηλαδή που τα θέματα μπορεί να μην φαίνονται πολιτικά πολύ ευαίσθητα, θέματα που από προσωπική εμπειρία ξέρω ότι δεν έχει σημασία πόσο μεγάλη χώρα είσαι αλλά πόσο εποικοδομητικός είναι ο κάθε υπουργός με την εμπειρία και τις γνώσεις του και τη δυνατότητά του να συνθέτει αυτά που ακούγονται στο Συμβούλιο και να τα επιστρέφει πίσω ως προτάσεις για λύσεις προβλημάτων. Εκεί το μέγεθος δεν έχει σημασία. Θεωρώ ότι με τον τρόπο αυτό, με μια πολύ εποικοδομητική παρουσία σε θέματα που δεν φαίνονται κατ΄ αρχήν πολιτικώς κρίσιμα, μια χώρα μπορεί να αποκτήσει ισχυρό λόγο, σοβαρή παρουσία και αυτό στη συνέχεια να το εξαργυρώσει όταν θα χρειαστεί του ς άλλους σε θέματα που έχουν να κάνουν με τα εθνικά της συμφέροντα, όπως είναι η λύση του Κυπριακού ή άλλα συμφέροντα που σχετίζονται με την ύπαρξη και παρουσία μας στην περιοχή αυτή του κόσμου.
Σε ερώτηση αν οι συνομιλίες έχουν την υποστήριξη όλων των κομμάτων, ο Δρ Δημητρίου είπε ότι δεν είναι εύκολη η κατάσταση δεδομένου ότι η χώρα μπαίνει σε βουλευτικές εκλογές και μερικοί λένε ότι ήδη υπάρχουν κόμματα που πολιτική τους συμπεριφορά έχει να κάνει με τις Προεδρικές του 2013, επομένως το εσωτερικό μέτωπο θα ευχόταν κάποιος να είναι καλύτερο από ότι είναι.
Σε ερώτηση αν 36 χρόνια από την εισβολή η νεολαία ενδιαφέρεται για την απελευθέρωση της Κύπρου, ο Δρ Δημητρίου είπε ότι όλοι ενδιαφέρονται, κάθε γενιά ανάλογα με τις δικές της εμπειρίες και μνήμες, αλλά σε ένα άλλο επίπεδο, πιστεύω ότι η νέα γενιά βιώνει μια υπαρξιακή πολιτική σύγκρουση την οποία καμιά προηγούμενη γενιά στην Κύπρο δεν εβίωσε. Η γενιά αυτή μεγάλωσε με την πολιτική του «δεν ξεχνώ», μεγάλωσε με την πολιτική ότι τα σύνορά μας είναι στην Κερύνεια, τώρα ακούει ότι η διζωνική-δικοινοτική ομοσπονδία που για πρώτη φορά συζητιέται σοβαρά, είναι μονόδρομος και εάν δεν συμβεί αυτό μπορεί να πάμε σε νομιμοποίηση της διχοτόμησης, και επομένως η νέα γενιά βιώνει την αποτυχία των προηγούμενων με τρόπο που καμία προηγούμενη γενιά δεν την βίωσε, διότι οι προηγούμενες γενιές είχαν η κάθε μια το ιδεώδες της, το ιδανικό της. Οι εικοσάρηδες τη δεκαετία του ’50 είχαν την ένωση, οι εικοσάρηδες τη δεκαετία του ’60 εξακολουθούσαν να έχουν την ένωση και να σκέφτονται πώς να κάνουν την Κυπριακή Δημοκρατία πιο ελληνική. Τώρα θεωρώ ότι οι ψευδαισθήσεις έχουν τελειώσει και επομένως η νέα γενιά σε ένα επίπεδο εξακολουθεί να έχει στο ασυνείδητό της τα συνθήματα που μάθανε στο δημοτικό σχολείο και σε ένα άλλο επίπεδο, την πολιτική πραγματικότητα, βιώνει την απογοήτευση από το γεγονός ότι ίσως είναι η μόνη χώρα στην ΕΕ με εξαίρεση τη υπόλοιπα της πρώην Γιουγκοσλαβίας, που εξακολουθεί να βιώνει στρατιωτική κατοχή, παρουσία μιας άλλης δύναμης και μια εκκρεμότητα που μπορεί να είναι απειλή για τις προσωπικές τους φιλοδοξίες και την ευημερία τους.
Σε ερώτηση αν πιστεύει ότι θα υπάρξει λύση, ο Δρ Δημητρίου είπε πως πιστεύει πως μπορεί να υπάρξει, όχι όμως με τις ακραίες επιδιώξεις των δύο πλευρών δηλαδή να γίνει ανεξάρτητο κράτος τα κατεχόμενα ή να γίνει μέρος της Ελλάδας η Κύπρος. Επομένως για να υπάρξει λύση θα πρέπει να γίνει αποδεκτό από του Ελληνοκύπριους, τους Τ/κ, την Ελλάδα και την Τουρκία, ότι η τελευταία εκκρεμότητα τη Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που είναι το Κυπριακό, θα κλείσει με ένα τρόπο που δεν θα επιτρέπει πλήρη επιβολή των απόψεων καμιάς από τις δύο πλευρές στην άλλη. Η λύση της ομοσπονδιακής Κύπρου με μεγάλη αυτονομία των κοινοτήτων να διαχειρίζονται τα θέματά τους και μια καλή βούληση και πρόθεση συνεργασίας στο επίπεδο του γενικού συντονισμού της παρουσίας στην ΕΕ, της οικονομίας και άλλων παραγόντων.
Στο ερώτημα εάν κάναμε τον φύλακα της κυπριακής δημοκρατίας, ο Δρ Δημητρίου είπε ότι δεν τον κάναμε και θεωρεί ότι το δόγμα του «ευκταίου/εφικτού» του Μακαρίου ήταν αυτό που στοίχειωσε την Κυπριακή Δημοκρατία. Διότι όταν έγινε αντιληπτό ότι το ευκταίο ήταν ανέφικτο, θα έπρεπε να μετατραπεί για να δουλέψει για όλους τους πολίτες. Για να κάνουμε σήμερα το φύλακα θα πρέπει να αλλάξουμε μυαλά και τα μηνύματα που στέλνει σήμερα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι προς αυτή την κατεύθυνση. Όπως η πρότασή του για εκ την περιτροπής προεδρία με τη σταθμισμένη ψήφο, που τόσο πολύ επικρίθηκε, είναι κατά την άποψή μου βασική προϋπόθεση για να λειτουργήσουν και να ενοποιηθούν οι κοινότητες η κοινωνία και το κράτος. Και μια που βρίσκομαι στην Αυστραλία, μπορείτε να φαντασθείτε μια πολιτεία της Αυστραλίας που δεν θα είχε δικαίωμα να στείλει ομοσπονδιακό Πρωθυπουργό στην Καμπέρα; Προφανώς είναι αδιανόητο.  
Όσον αφορά τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους στο βορρά ο Δρ Δημητρίου θεωρεί ότι αυτό διαχρονικά θα αποτελέσει τα τέλος του ελληνισμού στην Κύπρο, διότι θα υπάρξουν τεράστιες πληθυσμιακές πιέσεις που θα καταστήσουν τους Ελληνοκύπριους μειοψηφία.
Σημειώνοντας ότι στόχος της κυπριακής δημοκρατίας είναι η συμφωνία για 27-28% των κατεχόμενων στους Τ/κ, ο Δρ Δημητρίου διευκρίνισε ότι το πιο ακανθώδες θέμα των σημερινών διαπραγματεύσεων είναι το θέμα των περιουσιών. Η θέση της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι ότι ανεξάρτητα με το ποσοστό του εδάφους που θα παραμείνει υπό Τ/κ διοίκηση σε μια Ομοσπονδιακή Κύπρο, η εισβολή δεν πρέπει να δημιουργεί τετελεσμένα ως προς την ιδιοκτησία και επομένως ο κάθε ιδιοκτήτης θα πρέπει να είναι ελεύθερος να αποφασίσει τι θα κάνει με την περιουσία του. Αν θα την χρησιμοποιήσει, την πουλήσει ή θα πάρει αποζημίωση. Οι Τ/κ λίγα πράγματα δέχονται στο θέμα αυτό και μόνο συμφωνούν να τεθεί συνοριακή γραμμή και να επιστραφεί κάποιο ποσοστό εδάφους.
Στο θέμα Παιδεία-Πολιτισμός, ο Δρ Δημητρίου ανακοίνωσε ότι σύντομα θα επισκεφτεί την Αυστραλία μια κυβερνητική ομάδα εργασίας από την Κύπρο που θα συνεργαστεί με την κυβέρνηση που θα προκύψει από τις ομοσπονδιακές εκλογές της Αυστραλίας και προτίθεται, σε συνεργασία με την Υπουργό Παιδείας της Ελλάδας, να υποβάλει εντός μηνός διάβημα προς την αυστραλιανή κυβέρνηση για τη διατήρηση της ελληνικής γλώσσας στο εκπαιδευτικό σύστημα της Αυστραλίας.       
Στη συνέχεια ο Δρ Δημητρίου μετέβη στην αίθουσα δεξιώσεων της Κυπριακής Κοινότητας ΝΝΟ όπου έγινε επίσημη και εγκάρδια υποδοχή του από την κυπριακή ομογένεια. Τον Δρ Δημητρίου παρουσίασε στο κοινό ο Πρόεδρος της Κυπριακής Κοινότητας Σύδνεϋ κ. Μιχάλης Χριστοδούλου, ενώ παρέστησαν και ο Πολιτειακός Γενικός Εισαγγελέας κ. Γιάννης Χατζηστέργος, ο Βουλευτής ΝΝΟ κ. Ντέιβιντ Κλαρκ,  ο Δήμαρχος Μάρικβιλ κ. Σαμ Ισκάνταρ, ο Πρόεδρος της  CRC κ. Στέπαν Κερκεσαριάν,  θρησκευτικοί εκπρόσωποι και πλήθος κόσμου.
Την Κυριακή 25 Ιουλίου, ο Δρ Δημητρίου παρέστη στις εκδηλώσεις μνήμης για την 36η επέτειο της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο και στην παλλαϊκή συγκέντρωση που ακολούθησε στην Κυπριακή Κοινότητα ΝΝΟ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου