20 Ιουλίου 1974 – Η μαύρη μέρα του Ελληνισμού

Ήταν 20 Ιουλίου 1974. Η Τουρκία βρήκε την ευκαιρία να πραγματοποιήσει αυτό που οραματιζόταν και σχεδίαζε επί χρόνια… Χρησιμοποιώντας ως πρόφαση το πραξικόπημα της 15 Ιουλίου, εισέβαλε στο βόρειο τμήμα της Κύπρου με αποβατικό στόλο και πλήθος
αεροπλάνων. Μέσα σε τρεις μόνο μέρες και χάρη στις «παραλείψεις» και τα «λάθη» της ελληνικής πλευράς, κατόρθωσε να εγκαταστήσει ένα προγεφύρωμα στα βόρεια, στην ευρύτερη περιοχή της Κερύνειας.

Από το συγκεκριμένο προγεφύρωμα άρχισαν να εισρέουν πολεμικό υλικό και άνδρες. Την παραμονή της Κοίμησης της Θεοτόκου, στις 14 Αυγούστου του 1974, οι Τούρκοι εξαπέλυσαν νέα επίθεση με αποτέλεσμα να θέσουν κάτω από τον έλεγχό τους το 37% του Κυπριακού εδάφους.

Περίπου το ένα τρίτο του πληθυσμού αναγκάζεται να εγκαταλείψει τις εστίες του. «Από του νεκρού το μάτι, μην περιμένεις δάκρυ»…






Χιλιάδες Ελληνοκύπριοι εγκαταλείπουν τα σπίτια τους από τον Ιούλιο έως και τον Αύγουστο του 1974. Χιλιάδες Ελλαδίτες ζουν από κοντά το τελευταίο δράμα του Ελληνισμού…

Τα «λάθη» και οι παραλείψεις σε διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο αφήνουν την Κύπρο ανοχύρωτη… 36 χρόνια μετά, δεν έχει αλλάξει τίποτα. Πολιτικές δυνάμεις σε Ελλάδα και Κύπρο, κατώτερες των περιστάσεων, επιτρέπουν στον Τούρκο πρωθυπουργό, Ταγίπ Ερντογάν, να εμφανίζεται προκλητικότερος του Αττίλα…

Οι αιτίες του κακού (τότε, όπως και τώρα) πολλές… Περισσότεροι, όμως, είναι οι υπεύθυνοι (ή ανεύθυνοι) πολιτικοί που άγουν και φέρουν τους πολίτες, αλλά αφήνουν την Κύπρο στη μοίρα της…