Σαν σήμερα 20 Ιουλίου 1914. Γεννήθηκε ο Χαρίλαος Φλωράκη

Γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου του 1914 στο χωριό Ραχούλα του Δήμου Ιτάμου των θεσσαλικών Αγράφων, τόπο καταγωγής της μητέρας του Στυλιανής. Ο πατέρας του Γιάννης καταγόταν από το Κλειστό Ευρυτανίας και είχε ξυλεμπορικό κατάστημα στην Καρδίτσα, το οποίο καταστράφηκε από πυρκαγιά το 1930. Ήταν το 4ο από τα έξι παιδιά της οικογένειάς του.
Είναι μόλις 15 χρονών, όταν συνδέεται για πρώτη φορά με το κομμουνιστικό κίνημα, διαβάζοντας το Αλφάβητο του Κομμουνισμού. Αποφοίτησε από την Επαγγελματική Σχολή των "3Τ" και το 1929 όταν ο βενιζελισμός με το ιδιώνυμο διώκει τους κομμουνιστές, εκείνος οργανώνεται στις Ομάδες Πρωτοπόρων μαθητών της ΟΚΝΕ.
Συμμετέχει στη δράση κατά της δικτατορίας του Ιωάννη Μεταξά μέσα από τις τάξεις του πανίσχυρου συνδικάτου των ΤΤΤ. Το 1940 παίρνει μέρος στον ελληνοϊταλικό πόλεμο. Ως υπάλληλος των ΤΤΤ, αναπτύσσει συνδικαλιστική δράση και διατελεί γραμματέας της Εκτελεστικής Επιτροπής της συνδικαλιστικής ομοσπονδίας του κλάδου.
Το 1941 γίνεται μέλος του ΚΚΕ και παίρνει δραστήρια μέρος στην, κατά την γερμανική κατοχή, ανασυγκρότησή του. Εργάζεται κάτω από συνθήκες πλήρους παρανομίας ενώ οδηγείται δύο φορές στα κρατητήρια. Παίρνει μέρος στην οργάνωση και καθοδήγηση της απεργίας των "Τριατατικών" τον Απρίλη του 1942, στην πρώτη μεγάλη απεργία υπό κατοχή και μία από τις πρώτες απεργίες στη σκλαβωμένη Ευρώπη. Προσχωρεί στο ΕΑΜ μία ακριβώς μέρα, μετά την ίδρυσή του, πολεμά τους κατακτητές από τις γραμμές του ΕΛΑΣ, με το ψευδώνυμο Καπετάν Γιώτης και φθάνει στο βαθμό του ταγματάρχη. Μετά το τέλος του πόλεμου συμμετείχε στα Δεκεμβριανά και στον Εμφύλιο Πόλεμο από τις τάξεις του ΔΣΕ, διατελώντας διοικητής της 1ης Μεραρχίας του, φθάνοντας στο βαθμό του υποστράτηγου. Το 1949 εκλέγεται μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Σπουδάζει και αποφοιτά αριστούχος από την Ακαδημία Πολέμου Φρούντζε της Μόσχας.
Διώκεται, φυλακίζεται και εξορίζεται συνολικά 18 χρόνια. Τα 12 κατάδικος και ισοβίτης στις φυλακές και 6 χρόνια στις εξορίες. Πολλές φορές κάθεται στο εδώλιο του κατηγορουμένου και δικάζεται σε ισόβια κάθειρξη. Από τις πιο γνωστές, η Μεγάλη Δίκη, το Μάιο του 1960 στο στρατοδικείο της Αθήνας. Το Δεκέμβρη του 1972, στη 17η Ολομέλεια της ΚΕ, ο Χαρίλαος Φλωράκης εκλέγεται Α΄ Γραμματέας της ΚΕ του Κόμματος, όπου παρέμεινε μέχρι το 1989. Του έχουν απονεμηθεί τα μετάλλια τιμής του ΕΛΑΣ και στρατιωτικής αξίας του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Επίσης το παράσημο Φιλίας των Λαών από τον Πρόεδρο του ανώτατου σοβιέτ της ΕΣΣΔ, το βραβείο του Καρλ Μαρξ από το συμβούλιο του κράτους της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας και το παράσημο Δημητρόφ από το τη Λαϊκή Δημοκρατία της Βουλγαρίας. Ιδιαίτερη στιγμή, η απονομή του Βραβείου Ειρήνης του Λένιν το Σεπτέμβρη του 1984 από την ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ένωσης. Πέθανε στις 22 Μαΐου 2005 σε ηλικία 91 ετών.
Ήταν κάτοικος Αθηνών (Νέο Χαλάνδρι) και ομιλούσε Ρωσικά και Αγγλικά.

Αποχαιρετιστήριο σημείωμα του Χαρίλαου Φλωράκη

«Δεν το ονοματίζω τούτο το χαρτί διαθήκη για το λόγο ότι δεν έχω τίποτα να διαθέσω. Ό,τι βιος είχα το έχω δώσει στο Κόμμα, στο Κόμμα στο ΚΚΕ με τα γνωστά σύμβολά του, την Μαρξιστική – Λενινιστική ιδεολογία του, το πρόγραμμά του και τις αρχές του. Πολιτικά δεν έχω επίσης τίποτα να αφήσω. Ό,τι είχα το έδωσα με τη συγκεκριμένη δράση μου. Να αφήσω πολιτικές ορμήνιες δεν το θεωρώ σοβαρό. Θέλω να επιστρέψω, και να ταφώ στον τόπο που γεννήθηκα στο Παλιοζογλώπι και συγκεκριμένα στον Αηλιά για νάχω αγνάντιο. Ο τάφος να είναι απλός, μόνο να φραχτεί για να μην με ξεχώσουν τα αγρίμια. Δεν θέλω λόγους και στεφάνια. Αυτά να εκφραστούν με βοήθεια στο Κόμμα.»
Σεπτέμβρης 1994
Γεια σας
Χαρίλαος Φλωράκης