Συνωμοσιολόγος πρωθυπουργός και με τη βούλα.

Όπως αποκαλύψαμε χθες το βράδυ (Τα κυβερνητικά non paper της συνωμοσιολογίας και η δεύτερη φάση της Αργεντινοποίησης.), τα Non papers της Ιπποκράτους αναιρούσαν το πρώτο (ακροδεξιοί) το δεύτερο (πράκτορες των κακών ξένων). Έτσι, τα δελτία που αρχίζουν νωρίς (Alter) είχαν κολλήσει στο πρώτο “επίτευγμα” με αποτέλεσμα να συμπαρασύρουν τους πρόθυμους καλεσμένους στο κυνήγι του Αδόλφου που ως γνωστόν πουλάει τυρόπιτες στον Άγιο Παντελεήμονα. Αντίθετα η επίσημη γραμμή που επικράτησε (την πρόλαβε το Mega) έλεγε για πράκτορες των κακών ξένων που θέλουν να πτωχεύσουν την Ελλάδα.
Επακολούθησαν κωμικοτραγικές καταστάσεις όπου ο κύριος Χατζηνικολάου και η κυρία Μακρή παρουσίαζαν ως …
ακροδεξιούς, ανθρώπους που έβριζαν την χούντα και τον Τσολάκογλου. Ήταν τέτοιο το φιάσκο που ο δύστυχος Πλεύρης ως ήδη καλεσμένος, αναγκαζόταν να ξορκίσει και αυτός την …ακροδεξιά που θέλει το κακό του τόπου!
Η επίσημη γραμμή εκφράστηκε σήμερα δια στόματος του ίδιου του πρωθυπουργού που με ύφος Σέρλοκ Χόλμς, άφησε τις υπόνοιες πέρι συνωμοσιών ξένων κέντρων που θέλουν την Ελλάδα να πτωχεύσει και χρησιμοποιούν μουσάτους ως εργαλεία. Ήδη ο σκληρός πυρήνας αρχίζει να αντιμετωπίζει με δυσπιστία κλασσικές πασοκικές περσόνες όπως ο Τατούλης, ο Μίχας, ο Παπουτσής, ο Χελάκης, ο Φίλιππας Συρίγος κλπ. Ίσως αυτό σηματοδοτήσει μία στροφή στις θρυλικές εποχές του αγνού, καραφλομούστακου ΠΑΣΟΚου τις οποίες διέλυσε ο εκσυγχρονισμός (βλ. Καραφλομούστακος: Το συλλογικό ασυνείδητο της διαχρονικής ισχύος. Οι Έλληνες Σαμουράι.)
Η όλη συνέντευξη πάντως του πρωθυπουργού, εκτός από τις ερωτήσεις – πάσες και τις φαιδρότητες περί ΦΠΑ 24%, είχε ένα σημαντικότατο στοιχείο. Την συνειδητή απόπειρα εξαπάτησης του Έλληνα πολίτη την οποία δυστυχώς κανείς δημοσιογράφος δεν στηλίτευσε:
Κάποιες εταιρείες είχαν ποντάρει στην πτώχευση της Ελλάδας, παρατήρησε. Αυτές οι εταιρείες τώρα χάνουν λεφτά και καλά θα κάνουν να τα χάσουν!
Ως συνήθως, ο πρωθυπουργός δεν ανέφερε το όνομα της εταιρείας που είχε ποντάρει κολοσσιαία ποσά στην πτώχευση της Ελλάδας και διαστρέβλωσε την πραγματικότητα αφού αυτή η εταιρεία ΘΗΣΑΥΡΙΣΕ από την κούρσα των spreads.
Η εταιρεία αυτή λέγεται GOLDMAN SACHS και αποτελεί επίσημο συνεργάτη του ΠΑΣΟΚ από τις εποχές των μαύρων δανείων του κυρίου Παπακωνσταντίνου, για τις οποίες δεν έχει δώσει ακόμα εξηγήσεις στην ΕΕ παρά την πίεση της κομισιόν που πλέον έχει θέσει αυτές τις πρακτικές εκτός νόμου (!). Διαβάστε οπωσδήποτε το σχετικό αφιέρωμα (που το πληρώνουμε χρυσάφι από τα τσιράκια του παρακράτους): Συνεργάζεστε (ακόμα) με εταιρεία που πόνταρε στην χρεωκοπία της Ελλάδας;
Γι’ αυτό και η απατηλή αναφορά του ΓΑΠ ότι δανειζόντουσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις για να μας οδηγήσουν στην χρεωκοπία, θα έπρεπε να αναφέρεται στον στενό του συνεργάτη κύριο Παπακωνσταντίνου και τα δάνεια που σύναψε με την Goldman Sachs το 2001 και 2002 που για πρώτη φορά ήταν ΟΚΤΑΕΤΟΥΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ.
Σοβαρά ψεύδη λοιπόν, αδίστακτη υποκρισία. Δεν πρέπει να μας νοιάζει εάν ο κύριος Παπανδρέου είναι μαριονέτα ή μέρος του προβλήματος. Είναι επιτακτική πλέον η ανάγκη για αντίσταση και ανατροπή.
Για να μη νομίζετε ότι τα λέμε μόνο εμείς, διαβάστε το άρθρο της ΖΕΖΑΣ ΖΗΚΟΥ Από την «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»

«Κακά τα ψέματα.

Λόγω της εμπλοκής της Goldman Sachs και στην Ελλάδα, αποκαλύφθηκαν τα “βρώμικα” παιχνίδια της αμερικανικής επενδυτικής τράπεζας με την κυβέρνηση Σημίτη το 2000-2001, που σχετίζονται με το ελληνικό δημόσιο χρέος. Στο πλαίσιο των προσπαθειών μείωσης του χρέους, η Ελλάδα του Σημίτη χρησιμοποίησε και τα γνωστά σε όλες τις κυβερνήσεις της Ευρωζώνης currency swaps. Το συγκεκριμένο “εργαλείο” δούλεψε στην Ελλάδα ως εξής: χρέος ύψους 10 δισ. σε δολάρια και γιεν μετατράπηκε σε ευρώ, με κορυφαίο διαμεσολαβητή την Goldman Sachs. Η κρίση χρέους που ξέσπασε στην Ελλάδα στα τέλη του 2009 έστρεψε την προσοχή σε αυτές τις συμφωνίες, με έμφαση στα currency swaps με την Goldman Sachs, το 2000 και το 2001. Με αυτά τα εργαλεία, η Ελλάδα μείωσε το εξωτερικό χρέος σε ευρώ, κατά 2,367 δισ. ευρώ και μείωσε το ποσοστό του χρέους ως προς το ΑΕΠ στο 103,7% από 105,3%.
Ωστόσο, ο επικεφαλής της Eurostat (Στατιστική Υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ενωσης), Βάλτερ Ραντερμάχερ, κατήγγειλε χθες στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg ότι “δεν ξέρουμε ακόμη το πώς η Ελλάδα ‘μαγείρεψε’ το χρέος. Η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν έχει ακόμα αποκαλύψει τις πλήρεις λεπτομέρειες για τον τρόπο με τον οποίο στο παρελθόν ‘μαγείρεψε’ τα στοιχεία για το χρέος της”, δήλωσε. Υπενθυμίζεται ότι η Eurostat έχει ζητήσει από τον περασμένο Φεβρουάριο όλα τα στοιχεία για τις συμφωνίες swap με την Goldman Sachs. Ο επικεφαλής της Eurostat είπε ότι το κλιμάκιο της κοινοτικής στατιστικής υπηρεσίας, που θα έρθει αργότερα τον Σεπτέμβριο στην Αθήνα (μαζί με στελέχη της ΕΚΤ και της γενικής διεύθυνσης Οικονομικών Υποθέσεων της Κομισιόν), θα ακολουθήσει αυστηρή στάση, ώστε να αποκαλύψει το συνολικό ύψος του κρατικού χρέους που υπεκρύβη με αυτά τα σύνθετα χρηματοοικονομικά εργαλεία.
Ωστόσο, η Ελλάδα, σύμφωνα με τη Eurostat, έχει πει ότι υπήρξαν και άλλες ανάλογες συμφωνίες, μικρότερου μεγέθους σε σύγκριση με την Goldman. “Υπάρχουν πολλές ανάλογες συμφωνίες, που πρέπει να ξεκαθαριστούν”, τόνισε ο κ. Ραντερμάχερ. “Η υπόθεση με την Goldman Sachs ήταν μόνο η αρχή”, σημείωσε.
Επεται και συνέχεια… Οι Financial Times αποκάλυψαν ότι στις 28 Ιανουαρίου του 2010, η Goldman Sachs και ο μεγαλοκερδοσκόπος Πόλσον διοργάνωσαν μυστικό δείπνο στη “Μεγάλη Βρετανία”, με θέμα πώς θα κερδοσκοπήσουν τζογάροντας πάνω στα ασφάλιστρα κινδύνου του ελληνικού χρέους (CDS). Λίγο αργότερα, στις 17 Φεβρουαρίου, ένα άλλο δείπνο με αντικείμενο τα ελληνικά ομόλογα, αυτή τη φορά στο ξενοδοχείο “Plaza Athenee” του Μανχάταν, έφερε στο ίδιο τραπέζι τον Τζον Πόλσον με τον Τζορτζ Σόρος. Το hedge fund του Πόλσον υπολογίζεται ότι τζόγαρε υπέρ της χρεοκοπίας της Ελλάδας περί τα 4 δισ. ευρώ. Προφανώς, η κυβέρνηση Παπανδρέου και ο κ. Παπακωνσταντίνου δεν είχαν καταλάβει τίποτε για το έγκλημα.
Ευτυχώς, δε, εκεί στην Αμερική… η προσφυγή εναντίον της Goldman Sachs από την αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (SEC) ναι μεν αποτέλεσε ουσιαστικά, έστω και με μεγάλη καθυστέρηση, τη σημαντικότερη απόπειρα απόδοσης ευθυνών από το αμερικανικό Δημόσιο για την κατάρρευση της αγοράς κατοικίας και της αμερικανικής οικονομίας. Αλλά ο συμβιβασμός που επιτεύχθηκε μεταξύ της Goldman και της SEC έναντι του αστείου ποσού των 550 εκατ. δολαρίων τεκμηριώνει τη θεωρία περί πολιτικών παιγνίων του Αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα. Η SEC άσκησε τον περασμένο Απρίλιο εις βάρος της Goldman αγωγή για παραπλάνηση πελατών της, όχι μόνο επειδή απέκρυπτε ή παρουσίαζε ψευδή στοιχεία στους επενδυτές, αλλά επειδή στοιχημάτιζε εναντίον της αξίας των τίτλων αυτών, αποκομίζοντας κατόπιν κέρδος. Πρόκειται, όντως, για μια ληστρική τακτική…»