4 Σεπτεμβρίου 2003, Πέθανε ο Ευάγγελος Γιαννόπουλος

Γεννήθηκε τον Μάιο του 1918 στη Μυγδαλιά Αρκαδίας και σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έλαβε μέρος στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο ως αξιωματικός, στη διάρκεια του οποίου και τραυματίστηκε ενώ στη διάρκεια της κατοχής διετέλεσε διοικητής τάγματος του ΕΛΑΣ. Στη δικτατορία των Συνταγματαρχών βρέθηκε στη πρώτη γραμμή της αντιχουντικής αντίστασης όπου και διώχθηκε επανειλημμένα. Το 1969 εκτοπίστηκε και λίγο καιρό μετά την απόλυσή του συνελήφθη και στη συνέχεια οδηγήθηκε στις φυλακές Κορυδαλλού (1971-72). Παρά ταύτα παρέμεινε στην Ελλάδα και συνέχισε τον αγώνα. Μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας ήταν από τους εισηγητές και συντάκτες του κειμένου μίας των μηνύσεων με βάση των οποίων διώχθηκαν με την κατηγορία της προδοσίας και της στάσης οι πρωταίτιοι της δικτατορίας.
Διετέλεσε μεταξύ αλλών πρόεδρος και γενικός γραμματέας της Ένωσης Δημοκρατικών Δικηγόρων Ελλάδας (1963-1976), μέλος του Δ.Σ. του Ινστιτούτου Διεθνούς και Αλλοδαπού δικαίου (1976-1981), πρόεδρος της Επιτροπής Συνταγματικών Δικαιωμάτων και Ατομικών Ελευθεριών του ΔΣΑ (1976-1981) και πρόεδρος της Πανελλήνιας Οργάνωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης (ΠΟΑΕΑ). Ήταν εκδότης και διευθυντής της δικηγορικής - νομικής εφημερίδας Δικηγορική Γνώμη (1960-1967 και 1975-1981), πρόεδρος της Ενώσεως Ιδιοκτητών Περιοδικού Τύπου (1962),και νομικός σύμβουλος της εφημερίδας Ελευθεροτυπία (1976-1981). Έγραψε άρθρα και μελέτες για διάφορα νομικά θέματα. Εξελέγη βουλευτής της Β' Αθήνας σε όλες τις εκλογές από το 1981 μέχρι το 2000 και το ίδιο διάστημα διετέλεσε υπουργός Συγκοινωνιών, Εργασίας, Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Δικαιοσύνης. Απεβίωσε στις 4 Σεπτεμβρίου2003 στην Αθήνα.