Είχε μεταφερθεί στο Κρατικό Νίκαιας με αναπνευστικά προβλήματα από τις φυλακές Κορυδαλλού, όπου εξέτιε την ποινή κάθειρξης, αρνούμενος την υποβολή αίτησης χάριτος.
Ήταν εκ των πρωτεργατών του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967 και κατά τη διάρκεια της Χούντας διετέλεσε διοικητής της ΕΣΑ.
Τον Νοέμβριο του 1973 ηγήθηκε δικού του πραξικοπήματος ανατρέποντας τον Γεώργιο Παπαδόπουλο και αναλαμβάνοντας ο ίδιος τα ηνία της χώρας.
Το δικτατορικό καθεστώς του Ιωαννίδη αποδείχτηκε σκληρότερο από το προηγούμενο. Η εξωτερική πολιτική που εφάρμοσε επιχείρησε την ανατροπή του Αρχιεπίσκοπου Μακαρίου, οδηγώντας στην τραγωδία της Κύπρου του 1974.
Βιογραφικά στοιχεία
wikipedia
Γεννήθηκε στις 13 Μαρτίου 1923 στην Αθήνα και προερχόταν από εύπορη οικογένεια. Εισήλθε στην Σχολή Ευελπίδων από όπου αποφοίτησε το 1943 με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού. Το 1952 αποφοίτησε από τη σχολή πεζικού, δύο χρόνια αργότερα από την σχολή ατομικού, βιολογικού και χημικού πολέμου και το 1956 από την σχολή πολέμου.[1] Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Δυτική Γερμανία το 1961, όπου παρακολούθησε εκπαιδευτικά προγράμματα για μονάδες πεζικού. Έλαβε μέρος στον Εμφύλιο Πόλεμο και υπηρέτησε στο ειδικό τάγμα της Μακρονήσου. Ακόμη συμμετείχε στο Κίνημα του ΙΔΕΑ το οποίο είχε οργανωθεί από τον ΙΔΕΑ και του οποίου υπήρξε μέλος από το 1945. Το 1963 υπηρέτησε στην Κύπρο, το 1964 προήχθη σε αντισυνταγματάρχη και το 1966 διορίστηκε αρχηγός του τάγματος της Σχολής Ευελπίδων.
Το 1956 ίδρυσε την Εθνική Ένωση Νέων Αξιωματικών, μια κλειστή ολιγομελή ομάδα, η οποία άρχισε να οργανώνει την ανατροπή του πολιτεύματος και την εγκαθίδρυση δικτατορίας.[1] Το 1958 παραιτήθηκε από την αρχηγία της ομάδας αλλά παρέμεινε σε αυτή.[1] Από την θέση του διοικητή της σχολής Ευελπίδων διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην επιβολή και εδραίωση της δικτατορίας. Μετά την επιτυχημένη ανατροπή της κυβέρνησης διορίστηκε αρχηγός της ΕΣΑ και τον Αύγουστο του 1969 έγινε διευθυντής του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Το 1970 προήχθη στον βαθμό του συνταγματάρχη και το 1973 σε ταξίαρχο.
Με την τοποθέτηση του Σπυρίδωνα Μαρκεζίνη ο Γεώργιος Παπαδόπουλος προσπάθησε να φιλελευθεροποιήσει το καθεστώς του και να οδηγήσει την χώρα σε εκλογές. Ο Ιωαννίδης ως εκφραστής της αδιάλλακτης πτέρυγας των πραξικοπηματιών ήταν αντίθετος σε κάθε επικείμενη φιλελευθεροποίηση του καθεστώτος. Έχοντας οργανώσει τον δικό του μηχανισμό είχε αρχίσει ήδη να προετοιμάζει την ανατροπή Παπαδόπουλου. Τον Αύγουστο του 1973 απομακρύνθηκε από την διοίκηση της ΕΣΑ αλλά ύστερα από πιέσεις επανήλθε στην θέση του.[1] Η εξέγερση του Πολυτεχνείου σε συνδυασμό με την επικρατούσα κατάσταση αποτέλεσε το έναυσμα για την ανατροπή του Παπαδόπουλου. Έτσι στις 25 Νοεμβρίου 1973 ο Ιωαννίδης επικεφαλής πολλών αξιωματικών ανέτρεψε τον Γεώργιο Παπαδόπουλο και την ακυβέρνηση Μαρκεζίνη, θέτοντας αμφότερους (Μαρκεζίνη - Παπαδόπουλο) σε περιορισμό.
Με την ανάληψη της εξουσίας τοποθέτησε στην πρωθυπουργία τον Αδαμάντιο Ανδρουτσόπουλο και τον Φαίδωνα Γκιζίκη στην προεδρία της Δημοκρατίας. Ουσιαστικός όμως αρχηγός ήταν ο ίδιος, ο οποίος προτιμούσε να εργάζεται σε παρασκηνιακό επίπεδο. Το δικτατορικό καθεστώς του Ιωαννίδη αποδείχτηκε σκληρότερο από το προηγούμενο. Η επιθετική εξωτερική πολιτική που εφάρμοσε επιχείρησε την ανατροπή του Αρχιεπίσκοπου Μακαρίου, οδηγώντας στην τραγωδία της Κύπρου του 1974, για την οποία φέρει μεγάλη ευθύνη. Συνέπεια αυτών των γεγονότων ήταν η πτώση της χούντας.
Ο Δ. Ιωαννίδης καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας και σε 10 έτη κάθειρξης για το αδίκημα της στάσης, καθώς και σε ισόβια για ηθική αυτουργία σε ανθρωποκτονίες και συνολική κάθειρξη 25 ετών για ηθική αυτουργία σε απόπειρα ανθρωποκτονίας για την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Ακόμη, καταδικάστηκε σε φυλάκιση 14 ετών για το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας σε ένωση προς στάση αξιωματικών εν ενεργεία εν καιρώ γενικής επιστρατεύσεως και άλλες μικρότερες ποινές. Αρχικά είχε καταδικαστεί σε θάνατο αλλά η ποινή μετατράπηκε σε επτάκις ισόβια. Μαζί με τον Ντερτιλή ήταν ο μόνος που απέμεινε φυλακισμένος καθώς αρνήθηκε να ζητήσει χάρη.
Πέθανε στις 16 Αυγούστου 2010 από θερμοπληξία στο Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας. Ήταν παντρεμένος και δεν είχε παιδιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου